အမ်ိဳးသားေန့သည္ လူမ်ိဳးတိုင္းအဖို့
ထူးျခားသည့္ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသျဖင့္ ျပည့္စံုသည့္ ေန့ထူးေန့ျမတ္ပင္ ျဖစ္၏။
တစ္နည္းအားျဖင့္ အမ်ိဳးသားေန့ဟူသည္ မိမိတို့လူမ်ိဳးကို ျပန္လည္
မွတ္တမ္းတင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးတိုင္းသည္ အမ်ိဳးသားေန့တြင္ ဇာတိေသြး
ဇာတိမာန္ စိတ္ဓါတ္မ်ား အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ျပန္လည္နုပ်ိဳလန္းဆန္းေရး ၊
နိုင္ငံေတာ္ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းခံယူလာေရး ၊
အမ်ိဳးသားစာေပ ယဥ္ေက်းမွဳ ၊ ဂီတ ၊ အနုသုခုမပညာရပ္မ်ား ေဖာ္ထုတ္
ထိန္းသိမ္းျမင့္တင္ေရး စသည္တို့ကို ဖန္တီးလွဳံ႕ေဆာ္သည့္ သေဘာပင္ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ိဳးသားေန့တြင္ မိမိတို့သည္ မည္သည့္အခ်က္တြင္ အားနည္းခ်က္ ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသည္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရမည့္ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေန့သည္ လူမ်ိဳးတိုင္းအတြက္ ထူးျခားေသာအဂၤါရပ္ျဖစ္။ ထို့ျပင္ နုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးကို ေရွ့သို့တိုးတက္ေအာင္ ခ်ီတက္ရာတြင္ အေထာက္အကူျပဳနိုင္စြမ္းမည့္ အာနိသင္ကို ေပးစြမ္းနုိင္သည့္ ေန့လည္း ျဖစ္ေပသည္။
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့သည္ မိမိတို့၏ ထူးျခားသည့္ သမိုင္းအစဥၤ္အလာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး တေပါင္းလျပည့္ေန့ေရာက္တိုင္း ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ကို က်င္းပၾကသည္။ ဤတြင္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ကို တေပါင္းလျပည့္ေန့တြင္ က်င္းပရသည္ကို ေဖာ္ျပလိုပါသည္။
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့သည္ ေက်းဇူးတရားသိရွိမွဳ ၊ ေက်းဇူးတရားကို နားလည္ သေဘာေပါက္မွဳ စေသာ ဗုဒၶဘာသာ၏ အဆံုးအမကို ေလးစားယံုၾကည္စြာ ႏွလံုးသြင္း ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အမ်ိဳးသားေန့သည္ မိမိတို့လူမ်ိဳး ဆင္းသက္လာေသာ မိမိတို့၏ ဘိုးဘြားမ်ိဳးႏြယ္ဆက္မ်ား၏ ေက်းဇူးတရားကို ျပန္လည္တသ ေအာက္ေမ့သတိရသည့္ စိတ္မွ ေပါက္ဖြားလာရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့သည္ ေက်းဇူးတရားကို သိမွဳမွ စတင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုနိုင္၏။
လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ ၊ မဟာသကၠရာဇ္ ၃ ႏွစ္ တေပါင္းလျပည့္ ၊ စေနေန့ ၊ လ၀င္ ေနထြက္ ၊ လေရာင္ ေနေရာင္ ထြန္းေျပာင္ထိန္လင္း ေရာယွက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ မင္းတစ္ပါး ဖြားျမင္ခဲ့၏။ ထိုမင္းသည္ လ၀င္ေနထြက္ အခ်ိန္တြင္ ေမြးဖြားသျဖင့္ သူရိယစႏၵာ ဟုေခၚသည္။
သူရိယစႏၵာမင္းသည္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို့၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးခဲ့၏။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့၏ ေတာက္ပေသာ ေခတ္ကာလကို ဖန္တီးေပးခဲ့၏။ သထံုျမိဳ့ရွိ ေလးဆူဓါတ္စံ-ေရႊစာရံ ေစတီေတာ္ကို တည္ခဲ့သည့္ သာသနာ့ ဒါယကာမင္းျမတ္ျဖစ္၏။ ဤေက်းဇူးတရားမ်ားကို ေအာက္ေမ့ တသ သတိရေသာအားျဖင့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့၏ ဂုဏ္ေရာင္ကို ထြန္းေျပာင္ေစခဲ့သည့္ သူရိယစႏၵာမင္း၏ ေမြးေန့ျဖစ္သည့္ တေပါင္းလျပည့္ေန့ကို ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ အျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ထို့ျပင္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့သည္ ေအာက္ျမန္မာျပည္တြင္ ေနထိုင္စဥ္က လယ္ယာလုပ္ငန္းကို အဓိကထား လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကေသာ ပအို၀္းတိုင္းရငး္သားတို့သည္ လုပ္ငန္းခြင္ျပီးစီး ရုတ္သိမ္းသည့္ တေပါင္းလတြင္ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲကို က်င္းပၾက၏။ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ႏွင့္ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ၊ မိအို ဖအို အၾကီးအကဲမ်ားကို ဆြမ္းဦးကပ္လွဴကာ ေကာက္ဦးေကၽြးေမြးပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ၁ ႏွစ္ ၁ ၾကိမ္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။ ထို့ေၾကာင့္ တေပါင္းလျပည့္ေန့ေရာက္တိုင္း ေရႊစာရံဘုရားကုန္းေျမတြင္ ဘုရားကို ေကာက္ဦးပူေဇာ္ပြဲ ၊ ေဆြမ်ိဳးဆံုပြဲ လုပ္ရာမွ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။ ေနာင္တြင္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း ပိုမိုက်ယ္ျပန့္ေသာ အသြင္ကို ေဆာင္လာရန္ ၊ ဘုရားပူေဇာ္ပြဲ ၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲ ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုႏွင့္ အၾကီးအကဲမ်ားကို ပူေဇာ္ပြဲက်င္းပရာမွ အမ်ိဳးသားေန့ အျဖစ္သို့ ေျပာင္းလဲက်င္းပလာခဲ့ၾကသည္။
သူရိယစႏၵာမင္း၏ ေမြးေန့ကို အမ်ိဳးသားေန့အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ ပေဒသရာဇ္စနစ္မင္းတစ္ပါး၏ ေမြးေန့ကို ေဖာ္က်ဴးျခင္း ၊ ပေဒသရာဇ္စနစ္ကို ေနရာေပးျခင္း ၊ သိဒၵိတင္ျခင္း ၊ အေရာင္တင္ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ေပ။ ပေဒသရာဇ္စနစ္သည္ ဤေခတ္ကာလတြင္ ျပည္ဖံုးကားခ်သြားျပီျဖစ္၏။
သမိုင္း စာမ်က္ႏွာမ်ားထဲမွ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ေမ့ေပ်ာက္ထား၍ မရေပ။ ယေန့ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံသစ္ကို တည္ေဆာက္ေနေသာ္လည္း ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့သည့္ အေနာ္ရထာ ၊ ဘုရင့္ေနာင္ ၊ အေလာင္းဘုရား စသည့္မင္းတို့၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ၊ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကို ေမ့ေပ်ာက္ခ်န္လွပ္ထား၍ မျဖစ္ေပ။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ယခင္ ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ မိမိႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳး၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးနိုင္ခဲ့သည့္ ဇာဘုရင္ၾကီး၏ ေက်းဇူးတရားကို အသိအမွတ္ျပဳဆဲပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဇာဘုရင္ကို ေသြးျဖင့္ လက္စားေခ်ခဲ့ေသာ္လည္း ဇာဘုရင္၏ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားကို အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ ျပတိုက္ထဲတြင္ အျမတ္တနိုး ျပသထားဆဲပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အထက္ပါ သာဓကမ်ားကို ေထာက္၍ လည္းေကာင္း ၊ ေက်းဇူးတရားကို သိရွိမွဳမွ စတင္ခဲ့သည္ကို ေထာက္၍ လည္းေကာင္း ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့၏ ဂုဏ္ေရာင္ကို ထြန္းေျပာင္ေစခဲ့ေသာ သူရိယစႏၵာမင္း၏ ေမြးေန့ကို ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့အျဖစ္ သတ္မွတ္က်င္းပျခင္းသည္ သဘာ၀က်သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ ထို့ျပင္ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ရပ္ေ၀းရပ္နီး ေဆြမ်ိဳးမ်ား ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုပြဲ ျဖစ္ျပီး ထိုပြဲတြင္ ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္မ်ား ျပန္လည္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္း ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အနာဂါတ္ ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ရင္းႏွီး ခ်စ္ၾကည္စြာ ေဆြးေႏြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့သည္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ား အတြက္ အႏွစ္သာရရွိေသာ ေန့တစ္ေန့ျဖစ္ေၾကာင္း အကဲခတ္နိုင္ပါသည္။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နယ္ေျမႏွင့္ မႏၱေလးတကၠသိုယ္ နယ္ေျမတို့တြင္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့အခမ္းအနားကို တကၠသိုလ္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ဆပ္ေကာ္မတီမွ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဦးစီးက်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ပအို၀္း အမ်ိဳးသားေန့ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ စကားရည္လုပြဲမ်ား ၊ ေဟာေျပာပြဲမ်ားကို က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ယင္းအခမ္းအနားႏွင့္ ေဟာေျပာပြဲမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း နားလည္မွဳ ပိုရေစသည္။ ပို၍ စည္းရံုးေစခဲ့သည္။
တကၠသိုယ္ အသီးသီးတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုေန့ အခမ္းအနားမ်ား ၊ တိုင္းရင္းသားစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ဆပ္ေကာ္မတီအသီးသီးက က်င္းပေပးခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုတို့၏ ေန့ထူးေန့ျမတ္ အခမ္းအနားမ်ား ၊ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ၊ မဂၢဇင္းစာေစာင္မ်ား ၊ တိုင္းရင္းသား စကားေျပာ သင္တန္းမ်ား ၊ တိုင္းရင္းသား ရိုးရာအစားအစာ ေရာင္းခ်ပြဲမ်ားက သက္ေသခံလ်က္ ရွိေနေပသည္။
ယခုအခါ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ကို သာမန္က်င္းပျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပိုမိုက်ယ္ျပန့္ သစ္လြင္ေသာ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရကို ေဆာင္ယူနိုင္မည့္ ေန့ထူးရက္ျမတ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲက်င္းပခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ယခုက်င္းပလ်က္ရွိေသာ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ေသြးစည္းခ်စ္ၾကည္ေရး ၊ ျပည္ေထာင္ စုၾကီးတည္တံ႕ခိုင္ျမဲေရး ၊ အစရွိသည့္ ပိုမိုက်ယ္ျပန့္ေသာ ဦးတည္ခ်က္မ်ားျဖင့္ က်င္းပခဲ့သည္ကို ေလ့လာသိရွိနိုင္ပါသည္။ ထို့အျပင္ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ဘိုးဘြားမ်ားအား ရိုေသကန္ေတာ့ျခင္း ၊ ပရိယတၱိစာေပတြင္ ထူးခၽြန္စြာေအာင္ျမင္ၾကေသာ ပအို၀္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ဆုမ်ားခ်ီးျမွင့္ျခင္း စသည့္ ဘာသာေရး ၊ လူမွဳေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုပါ ျပဳလုပ္လာၾကသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။
အမ်ိဳးသားေန့တြင္ မိမိတို့သည္ မည္သည့္အခ်က္တြင္ အားနည္းခ်က္ ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသည္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရမည့္ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေန့သည္ လူမ်ိဳးတိုင္းအတြက္ ထူးျခားေသာအဂၤါရပ္ျဖစ္။ ထို့ျပင္ နုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးကို ေရွ့သို့တိုးတက္ေအာင္ ခ်ီတက္ရာတြင္ အေထာက္အကူျပဳနိုင္စြမ္းမည့္ အာနိသင္ကို ေပးစြမ္းနုိင္သည့္ ေန့လည္း ျဖစ္ေပသည္။
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့သည္ မိမိတို့၏ ထူးျခားသည့္ သမိုင္းအစဥၤ္အလာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး တေပါင္းလျပည့္ေန့ေရာက္တိုင္း ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ကို က်င္းပၾကသည္။ ဤတြင္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ကို တေပါင္းလျပည့္ေန့တြင္ က်င္းပရသည္ကို ေဖာ္ျပလိုပါသည္။
ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့သည္ ေက်းဇူးတရားသိရွိမွဳ ၊ ေက်းဇူးတရားကို နားလည္ သေဘာေပါက္မွဳ စေသာ ဗုဒၶဘာသာ၏ အဆံုးအမကို ေလးစားယံုၾကည္စြာ ႏွလံုးသြင္း ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အမ်ိဳးသားေန့သည္ မိမိတို့လူမ်ိဳး ဆင္းသက္လာေသာ မိမိတို့၏ ဘိုးဘြားမ်ိဳးႏြယ္ဆက္မ်ား၏ ေက်းဇူးတရားကို ျပန္လည္တသ ေအာက္ေမ့သတိရသည့္ စိတ္မွ ေပါက္ဖြားလာရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့သည္ ေက်းဇူးတရားကို သိမွဳမွ စတင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုနိုင္၏။
လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ ၊ မဟာသကၠရာဇ္ ၃ ႏွစ္ တေပါင္းလျပည့္ ၊ စေနေန့ ၊ လ၀င္ ေနထြက္ ၊ လေရာင္ ေနေရာင္ ထြန္းေျပာင္ထိန္လင္း ေရာယွက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ မင္းတစ္ပါး ဖြားျမင္ခဲ့၏။ ထိုမင္းသည္ လ၀င္ေနထြက္ အခ်ိန္တြင္ ေမြးဖြားသျဖင့္ သူရိယစႏၵာ ဟုေခၚသည္။
သူရိယစႏၵာမင္းသည္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားတို့၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးခဲ့၏။ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့၏ ေတာက္ပေသာ ေခတ္ကာလကို ဖန္တီးေပးခဲ့၏။ သထံုျမိဳ့ရွိ ေလးဆူဓါတ္စံ-ေရႊစာရံ ေစတီေတာ္ကို တည္ခဲ့သည့္ သာသနာ့ ဒါယကာမင္းျမတ္ျဖစ္၏။ ဤေက်းဇူးတရားမ်ားကို ေအာက္ေမ့ တသ သတိရေသာအားျဖင့္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့၏ ဂုဏ္ေရာင္ကို ထြန္းေျပာင္ေစခဲ့သည့္ သူရိယစႏၵာမင္း၏ ေမြးေန့ျဖစ္သည့္ တေပါင္းလျပည့္ေန့ကို ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ အျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ထို့ျပင္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့သည္ ေအာက္ျမန္မာျပည္တြင္ ေနထိုင္စဥ္က လယ္ယာလုပ္ငန္းကို အဓိကထား လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကေသာ ပအို၀္းတိုင္းရငး္သားတို့သည္ လုပ္ငန္းခြင္ျပီးစီး ရုတ္သိမ္းသည့္ တေပါင္းလတြင္ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲကို က်င္းပၾက၏။ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ႏွင့္ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ၊ မိအို ဖအို အၾကီးအကဲမ်ားကို ဆြမ္းဦးကပ္လွဴကာ ေကာက္ဦးေကၽြးေမြးပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ၁ ႏွစ္ ၁ ၾကိမ္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။ ထို့ေၾကာင့္ တေပါင္းလျပည့္ေန့ေရာက္တိုင္း ေရႊစာရံဘုရားကုန္းေျမတြင္ ဘုရားကို ေကာက္ဦးပူေဇာ္ပြဲ ၊ ေဆြမ်ိဳးဆံုပြဲ လုပ္ရာမွ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။ ေနာင္တြင္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း ပိုမိုက်ယ္ျပန့္ေသာ အသြင္ကို ေဆာင္လာရန္ ၊ ဘုရားပူေဇာ္ပြဲ ၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ား ေတြ႕ဆံုပြဲ ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုႏွင့္ အၾကီးအကဲမ်ားကို ပူေဇာ္ပြဲက်င္းပရာမွ အမ်ိဳးသားေန့ အျဖစ္သို့ ေျပာင္းလဲက်င္းပလာခဲ့ၾကသည္။
သူရိယစႏၵာမင္း၏ ေမြးေန့ကို အမ်ိဳးသားေန့အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ ပေဒသရာဇ္စနစ္မင္းတစ္ပါး၏ ေမြးေန့ကို ေဖာ္က်ဴးျခင္း ၊ ပေဒသရာဇ္စနစ္ကို ေနရာေပးျခင္း ၊ သိဒၵိတင္ျခင္း ၊ အေရာင္တင္ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ေပ။ ပေဒသရာဇ္စနစ္သည္ ဤေခတ္ကာလတြင္ ျပည္ဖံုးကားခ်သြားျပီျဖစ္၏။
သမိုင္း စာမ်က္ႏွာမ်ားထဲမွ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ေမ့ေပ်ာက္ထား၍ မရေပ။ ယေန့ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံသစ္ကို တည္ေဆာက္ေနေသာ္လည္း ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့သည့္ အေနာ္ရထာ ၊ ဘုရင့္ေနာင္ ၊ အေလာင္းဘုရား စသည့္မင္းတို့၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ၊ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကို ေမ့ေပ်ာက္ခ်န္လွပ္ထား၍ မျဖစ္ေပ။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ယခင္ ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ မိမိႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳး၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးနိုင္ခဲ့သည့္ ဇာဘုရင္ၾကီး၏ ေက်းဇူးတရားကို အသိအမွတ္ျပဳဆဲပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဇာဘုရင္ကို ေသြးျဖင့္ လက္စားေခ်ခဲ့ေသာ္လည္း ဇာဘုရင္၏ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားကို အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ ျပတိုက္ထဲတြင္ အျမတ္တနိုး ျပသထားဆဲပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အထက္ပါ သာဓကမ်ားကို ေထာက္၍ လည္းေကာင္း ၊ ေက်းဇူးတရားကို သိရွိမွဳမွ စတင္ခဲ့သည္ကို ေထာက္၍ လည္းေကာင္း ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားတို့၏ ဂုဏ္ေရာင္ကို ထြန္းေျပာင္ေစခဲ့ေသာ သူရိယစႏၵာမင္း၏ ေမြးေန့ကို ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့အျဖစ္ သတ္မွတ္က်င္းပျခင္းသည္ သဘာ၀က်သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ ထို့ျပင္ ေကာက္ဦးတင္ ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ရပ္ေ၀းရပ္နီး ေဆြမ်ိဳးမ်ား ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုပြဲ ျဖစ္ျပီး ထိုပြဲတြင္ ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္မ်ား ျပန္လည္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ျခင္း ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အနာဂါတ္ ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ရင္းႏွီး ခ်စ္ၾကည္စြာ ေဆြးေႏြးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ထို့ေၾကာင့္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့သည္ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ား အတြက္ အႏွစ္သာရရွိေသာ ေန့တစ္ေန့ျဖစ္ေၾကာင္း အကဲခတ္နိုင္ပါသည္။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နယ္ေျမႏွင့္ မႏၱေလးတကၠသိုယ္ နယ္ေျမတို့တြင္ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့အခမ္းအနားကို တကၠသိုလ္ ပအို၀္း တိုင္းရင္းသားစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ဆပ္ေကာ္မတီမွ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဦးစီးက်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ပအို၀္း အမ်ိဳးသားေန့ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ စကားရည္လုပြဲမ်ား ၊ ေဟာေျပာပြဲမ်ားကို က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ယင္းအခမ္းအနားႏွင့္ ေဟာေျပာပြဲမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း နားလည္မွဳ ပိုရေစသည္။ ပို၍ စည္းရံုးေစခဲ့သည္။
တကၠသိုယ္ အသီးသီးတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုေန့ အခမ္းအနားမ်ား ၊ တိုင္းရင္းသားစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ဆပ္ေကာ္မတီအသီးသီးက က်င္းပေပးခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုတို့၏ ေန့ထူးေန့ျမတ္ အခမ္းအနားမ်ား ၊ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ၊ မဂၢဇင္းစာေစာင္မ်ား ၊ တိုင္းရင္းသား စကားေျပာ သင္တန္းမ်ား ၊ တိုင္းရင္းသား ရိုးရာအစားအစာ ေရာင္းခ်ပြဲမ်ားက သက္ေသခံလ်က္ ရွိေနေပသည္။
ယခုအခါ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ကို သာမန္က်င္းပျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပိုမိုက်ယ္ျပန့္ သစ္လြင္ေသာ အဓိပၸါယ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရကို ေဆာင္ယူနိုင္မည့္ ေန့ထူးရက္ျမတ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲက်င္းပခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ယခုက်င္းပလ်က္ရွိေသာ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန့ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ေသြးစည္းခ်စ္ၾကည္ေရး ၊ ျပည္ေထာင္ စုၾကီးတည္တံ႕ခိုင္ျမဲေရး ၊ အစရွိသည့္ ပိုမိုက်ယ္ျပန့္ေသာ ဦးတည္ခ်က္မ်ားျဖင့္ က်င္းပခဲ့သည္ကို ေလ့လာသိရွိနိုင္ပါသည္။ ထို့အျပင္ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ဘိုးဘြားမ်ားအား ရိုေသကန္ေတာ့ျခင္း ၊ ပရိယတၱိစာေပတြင္ ထူးခၽြန္စြာေအာင္ျမင္ၾကေသာ ပအို၀္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ဆုမ်ားခ်ီးျမွင့္ျခင္း စသည့္ ဘာသာေရး ၊ လူမွဳေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုပါ ျပဳလုပ္လာၾကသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။
(ယခု ေတြ႕ရွိရေသာ ပအို၀္းဓါတ္ပံုမ်ားကို Google Page မွ ရွာေဖြယူထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဓါတ္ပံုပိုင္ရွင္မ်ားကို ဤေနရာမွ ေဖာ္ျပခြင့္ေပးပါရန္ ခြင့္ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္။ း) )